رشد و نوجوانی
رشد و نوجوانی
دوران نوجوانی، هم از نظر نوجوانان و هم از نظر والدین، از قدیم، دورانی دشوارتر از سال‌های کودکی قلمداد شده است. استانلی هال، موسس انجمن روانشناسی آمریکا و پدر مطالعه‌ی علمی درباره‌ی نوجوانی، این دوران را با قدری احساسات توصیف کرد. او آن را دوران “طوفان و تنش” شدید و نیز دوران توانایی فوق‌العاده‌ی جسمانی عقلی و عاطفی می‌دانست. با وجود این، نمی‌توان منکر شد که دوران نوجوانی مرحله‌ی پر کشمکش و گاه دشواری در زندگی است. چرا چنین است؟ اولین و آشکارترین پاسخ این است که نوجوانی و به خصوص سال‌های اول نوجوانی قبل از هر چیز دوران تغییرات جسمانی، جنسی، روانی و شناختی و نیز تغییر در الزامات اجتماعی است. این ناعادلانه است که درست در زمانی که نوجوان با سرعت بی سابقه ای بلوغ جسمانی را می‌گذراند اجتماع از او می‌خواهد که مستقل باشد، روابطش را با همسالان و بزرگسالان تغییر دهد و سازگاری جنسی و آمادگی شغلی داشته باشد. نوجوانان علاوه بر کنار آمدن با همه این تغییرات رشدی باید بکوشند تا هویتی برای خود کسب کنند و پاسخ شخصی برای این سوال قدیمی بیابند که “من کیستم؟”.(رشد و شخصیت کودک، ۱۳۸۲، ترجمه مهشید یاسایی)
در چنین شرایطی لازم است برای برقراری ارتباط بهتر با نوجوان، ویژگی‌های این سن را بشناسیم و بتوانیم بر اساس آن مدل تربیتی مطلوبی اجرا نماییم. در این سلسله نوشتار سعی خواهیم نمود ویژگی‌های نوجوانی را برای والدین گرامی معرفی نماییم تا آنان بتوانند با کسب آگاهی و برنامه‌ریزی مرتب رشد و پرورش فرزندان و نوجوانان خود را بهبود بخشند.
دیدگاهتان را بنویسید